“Gördüklerimi, onları göremeyen insan kardeşlerime gösterebilirim”
Orjinal adı: At Eternity’s Gate
Tür: Biyografi / Drama
Yıl: 2018
Yönetmen: Julian Schnabel
İmdb: 6.9
Süre: 1 saat 51 dakika
Usta oyuncu Willem Dafoe‘ye 2018 Venedik Film Festivali’nde ‘En İyi Erkek Oyuncu’ ödülünü kazandıran film, bir biyografi olmanın ötesinde izleyiciye Vincent Van Gogh’un gözünden bir dünya vaat ediyor. ABD’li yönetmen Schnabel; önüne bir tuval almış, sonsuzluğu resmetmeye çalışan Van Gogh’u bir ağaç dibine gizlenmişçesine izletiyor seyirciye.
Fakat asıl soru şu: Dünyayı Van Gogh’un gözünden görebilir miyiz?
Kendi gibi ressam olan dostu Paul Gauguin‘in kendisini terk etmesiyle sanrıları artan ve bunun peşi sıra -herkesin bildiği gibi- kulağını kesen Van Gogh doktoruyla sohbeti sırasında cevaplıyor aslında bu soruyu:
“Gördüklerimi kimse görmüyor. Bu beni korkutuyor. Aklımı kaçırdığımı düşünüyorum. Ama sonra kendi kendime diyorum ki gördüklerimi, onları göremeyen insan kardeşlerime gösterebilirim.“
Yaşadığı süre boyunca eserleri rağbet görmeyen, hatta kimi zaman ‘resim çizmeyi becerememekle’ itham edilen sanatçı, on yılı aşkın süre içinde aralarında 860 yağlı boya tablonun da yer aldığı -bilinen- 2.100 kadar resim ve çizim çalışması üretti ve bunların büyük bölümünü yaşamının son iki yılında yaptı.
Kaldığı akıl hastanesinde artık taburcu olup olamayacağına karar verecek olan rahip, gerçek bir ressam olduğuna inanmak istemeyince “Yanlış bir zamanı seçtim. Belki de tanrı beni daha doğmamış insanlar için ressam yaptı.” sözlerini sarf edecektir.
*Rahip diyip geçmeyin beklenmedik bir anda Mads Mikkelsen çıkageliyor.
DİKKAT SPOILER! (Tarihi biyografinin spoiler’ı olmaz aslında ama…)
Kimi çevreler sanatçının intihar ettiğine inansa da tartıştığı 2 çocuk tarafından vurulup hayatını kaybettiği kanısı da yaygın olarak kabul görüyor. Julian Schnabel da filminde bu sonu tercih etmiş.
