16 ev kedisi üzerinde yapılan bir dizi deneyde, araştırmacılar, evcil kedilerin sahiplerinin sesini tanıdıklarını gösterdi. Ayrıca sahipleri onlarla konuşurken, başka bir kişinin konuşmasının aksine farklı davranıyorlar.
Arkeofili’de yer alan habere göre; Animal Cognition dergisinde yayınlanan ve 16 kedi üzerinde yapılan araştırma, kedilerin sahipleriyle güçlü bağlar kurabileceğine dair kanıtlara katkıda bulunuyor.
İnsanların konuşma tonunun, örneğin bebeklerle veya köpeklerle konuşurken olduğu gibi, konuşmanın kime yönlendirildiğine bağlı olarak değiştiği biliniyor. İnsan konuşmasının tonunun kedilere yöneltildiğinde değiştiği önceki çalışmalarda gösterilmişti, ancak kedilerin buna nasıl tepki verdiği hakkında daha az şey biliniyordu.
Charlotte de Mouzon ve meslektaşları, 16 kedinin, hem sahiplerinin hem de bir yabancının önceden kaydedilmiş seslerine, kedi ve yetişkinlere yönelik tonlarda konuşurken nasıl tepki verdiğini araştırdı.
Araştırmacılar üç koşulu araştırdı: İlk koşul, konuşmacının sesini, bir yabancının sesinden kedinin sahibine değiştirmekti. İkinci ve üçüncü koşullar, sırasıyla kedinin sahibi veya bir yabancının sesi için kullanılan tonu (kedi yönelimli veya yetişkin yönelimli) değiştirmekti.
Araştırmacılar, diğerlerinin yanı sıra dinleme, kulak hareketi, göz bebeği genişlemesi ve kuyruk hareketi gibi davranışları kontrol ederek sese tepki veren kedilerin davranış yoğunluğunu kaydetti ve derecelendirdi.
İlk durumda, 16 kediden 10’u, kendilerine isimleriyle seslenen bir yabancının sesinin üç kaydını duydukları için davranış yoğunluğunda bir azalma gösterdi. Ancak, sahibinin sesini duyduklarında, davranış yoğunluğu yeniden önemli ölçüde arttı.
Kediler, sahiplerinin sesini duyduklarında kulaklarını hoparlörlere çevirmek, odanın içinde daha fazla hareket etmek ve göz bebeklerini büyütmek gibi davranışlar sergilediler. Araştırmacılar, davranışlardaki ani toparlanmanın, kedilerin sahiplerinin sesini bir yabancınınkinden ayırt edebildiğini gösterdiğini öne sürüyorlar.
İkinci koşulda, 10 kedi (birinci koşuldan 8’i aynıydı) sahibinden duyduğu sesi yetişkinlere yönelik bir tonda duyunca davranışlarını azalttı, ancak kediye yönelik sesi sahibinden duyduğunda davranışlarını önemli ölçüde artırdı.
Üçüncü koşulda, davranış yoğunluğundaki değişiklik, bir yabancının yetişkinlere yönelik ve kediye yönelik bir tonda konuştuğu zaman bulunamadı.
Araştırmacılar, kedilerin, sahiplerinin kediye yönelik bir tonda konuştuğunu yetişkinlere yönelik bir tonla karşılaştırıldığında ayırt edebildiğini, ancak bir yabancının tonunu değiştirdiğinde farklı tepki vermediğini gözlemlediler.
Bu çalışmada kullanılan küçük örneklem büyüklüğü, tüm kedi davranışlarını temsil etmeyebilir, ancak araştırmacılar, gelecekteki araştırmaların, bulgularının yabancılarla etkileşime alışkın daha sosyalleşmiş kedilerde tekrarlanıp tekrarlanamayacağını araştırabileceğini öne sürüyorlar.
Araştırmacılar, kedi iletişiminin potansiyel olarak konuşmacının sesinin deneyimine dayanmasıyla, bulgularının kedi-insan ilişkilerine yeni bir boyut getirdiğini öne sürüyorlar. Birebir ilişkilerin, kediler ve insanlar için güçlü bağlar oluşturması için önemli olduğu sonucuna varıyorlar.
