70Punto / Özel Haber – İstanbul Bienali kapsamında ilk kez kullanılan Yaklaşım Tüneli, Carlos Casas’ın Kiklop adlı eseri sayesinde farklı deneyim sunuyor. Uzun bir tünel boyunca sizlere ses ve korku eşlik ediyor. Bu iki unsur ise sizi ikilemde bırakıyor.
Film izlediğimiz ya da kitap okuduğumuz zaman kendimizi o ortamda hissetmek isteriz. Genellikle seçtiğimiz karakterin yerine kendimizi koyup ‘Acaba ben ne yapardım?’ sorusu eşliğinde düşüncelere dalarız. Özellikle gerilim ve korku türü eserlerde bu duygu daha baskın hale gelir. Bir yandan o ortamdan çıkmak bir yandan sonu için neleri göze alabileceğimizi görmek isteriz. Hem kaçmanın hem de cesaretin bize eşlik ettiği Kiklop adlı eser bize kendimizi bir kez keşfetmemizi sağlıyor.
İstanbul Bienali kapsamında Taksim Gümüşsuyu’nda yer alan Carlos Casas’ın Kiklop adlı eseri temelde bizi korkuya sürüklüyor. Sonunu bilmediğiniz uzun bir yol (tünelin boyu 257 metre) size eşlik eden loş ışıklar… Düşüncelerinizle baş başa kalacağınız gerilimi vücudunuzun her yerinde hissedeceğiniz Kiklop adlı eser hem cesaretinizi hem de korkularınızı ortaya çıkarıyor. Bir yandan korkup tünelden çıkmak bir yandan da cesaretli bir karar alıp yolun sonunu görmek istiyorsunuz.
Çeşitli figürlerinin yer aldığı tünelin girişi mavi loş bir ışıkla başlıyor. Mavi ışığın bitiminin ardından şehvetin ve korkunun rengi olarak bilinen kırmızı duygularımızı yönlendiriyor. Kırmızı ve mavi ışık temasının kullanıldığı bu eser bize Matrix filmini hatırlatıyor. Kırmızı ve mavi hap arasında seçim yapan Neo, verdiği kararla farklı hayata giriş yapıyor. Sergide de aslında bize hissettiren iki farklı duygu sonrası verdiğimiz kararlar ve sonuçları…
Tünelin sonunda ise kara kalemle çizilmiş çok tanıdık bir kitap karşılıyor. Böcek ve insan gördüğümüz bu çizim ‘Dönüşüm’ vurgusunu ön plana çıkarıyor. Ücretsiz olarak gezebileceğiniz bu sergi farklı deneyim sunuyor.
CARLOS CASAS KİMDİR?
Carlos Casas (d. 1974, Barselona, İspanya), Paris, Fransa’da yaşayan ve film, ses ve görsel sanatları kapsayan işler üreten bir film yapımcısı ve sanatçı. Modern görsel deneyimin sınırlarının ötesine geçmeyi amaçlayan işleri, ölüm ve bellek temalarını araştırıyor. Filmleri Venedik Film Festivali, Venedik, İtalya (2000); Uluslararası Rotterdam Film Festivali, Rotterdam, Hollanda (2001, 2005, 2007); Buenos Aires Uluslararası Film Festivali, Buenos Aires, Arjantin (2006); Mexico City Uluslararası Film Festivali, Mexico City, Meksika (2006, 2008) ve Belgesel Film Festivali, Marsilya, Fransa (2008, 2020) dahil olmak üzere dünya çapında çok sayıda festivalde gösterildi ve ödüllendirildi. End [Son], HangarBicocca, Milano, İtalya (2010); Cemetery [Mezarlık], Fondation Cartier, Palais de Tokyo, Paris, Fransa (2017); Patagonian Fieldworks [Patagonya Saha Çalışmaları], Avalanche [Çığ], Centre Pompidou, Paris (2018) ve Sanctuary/Cemetery [Mabet/Mezarlık], Tate Modern, Londra, Birleşik Krallık (2019) gibi çalışmaları uluslararası sanat kurumlarında ve galerilerde sergilendi ve gösterildi.
